Йешђĕк sive арман йешђĕкĕ, (lege: jэшчэ̆к'), i. q. пӗрне, ковш. Турх. Ђул çинђе йешђĕк, ăна вырăсла ковш теççĕ. Над жерновом помещается ковш (на кĕрпе арманĕ). V. такана. Нюш-к. Арманта авăртма тыр йаракан йешђĕке калаççĕ. Называют ковш, в который сыплют на мельнице хлеб для помола. ‖ П. И. Орлов. Йешђĕк—машшин йешђĕкĕ (54), pars machinae K, ubi granorum molis fractorum particulae secundum qualitatem aliae ab aliis aeris flatu separantur, ящик круповейки. Huius partes haec sunt: его части след.: Йешъĕк ум, (ум, 54б), йешђĕк пуçĕсем (54г), йешђĕк суллисем (61), йешђĕк çи (54а), йешђӗк хыç (54в). П. И. Орлов.