Турта, (турда), ака турти (турди^ы), ligna illa, temonis Romani vicem praestantia, quibus aratrum iunctis iumentis trahitur (Вута-б.), оглобли сабана. Тĕп-турта (_тэ_п), eiusdem generic ligna duo in formam arcus incurve, quae aratri librae (sic enim «тараса» appellari posse arbitror) alligantur, quorum utrumque (e duobus etiam lignis longioribus funiculo vinctis constare potest? atque) iumentum aratro iunctum intra se amplectitur, две пары оглобель дугообразной формы, прикрепляемых для двух лошадей к концам валька посредством веревок, называемых тĕп-турта пăйавĕ. Имен.| Тĕп-турта пăйавĕ (п’^┐ыы̆а_вэ˘), funiculus, quo тĕп-турта lingo transverso, quod тараса appellatur, annectitur. Имен. (См. Ака-пуҫ пирки ― Ред.)